In augustus 2005 waren Petra en Ronald in blijde verwachting van hun eerste kindje. De uitgerekende datum was 13 mei 2006, ze konden hun geluk niet op! Na een perfecte zwangerschap begon Petra zich rond 12 mei al zo te voelen dat ze zich niet kon voorstellen dat de baby nog lang op zich liet wachten. Zondag was het moederdag en zij konden zich geen mooiere dag voorstellen dat hun kleintje werd geboren.
In die nacht werd Petra ineens wakker en merkte dat ze vruchtwater verloor. Ze haastte zich naar de toilet en tot haar grote schrik was het een enorme hoeveelheid bloed die ze verloor. Gelijk heeft Ronald de verloskundige gebeld, die gelukkig snel ter plaatse was. Ook zij vond het vrij veel bloed en heeft het hartje van de baby gecheckt. Gelukkig hoorden ze een stevig geroffel, maar het ging wel iets langzamer dan normaal. Gezien het bloedverlies vond de verloskundige het verstandig om naar het ziekenhuis te gaan. In een mum van tijd kwamen Ronald en Petra aan in het ziekenhuis en daar is Petra gelijk aan het CTG apparaat gelegd. Het hartje van de baby was goed te horen en op de echo was duidelijk te zien dat ze nog flink in beweging was. De arts assistent heeft alles gecheckt om te kijken waar het bloedverlies vandaan kwam. Er werd geen actie ondernomen, ook omdat Petra in het ziekenhuis nagenoeg geen bloed meer had verloren. Ze wilden wel een elektrode op de baby’s hoofdje plaatsen, maar omdat Petra nog maar 1 cm ontsluiting had, was dit nog niet mogelijk. De arts assistent vertelde dat ze de hartslag van de baby goed in de gaten gingen houden en dat hebben ze ook gedaan. Na ongeveer 2 uur, kwam de arts met de mededeling dat de baby het niet meer zo naar de zin had in de baarmoeder, de hartslag daalde zodanig dat er actie ondernomen moest worden. Petra is voorbereid op de keizersnee en is naar de OK gereden. Petra weet nog goed dat de anesthesist toen nog zei: “dan weten we zo dadelijk ook waar dat bloedverlies bij jou vandaan komt”. Toen al had Petra het gevoel dat ze niet snapte dat je zo lang wacht met actie ondernemen als je totaal niet weet wat de oorzaak is van zoveel bloedverlies.
Ons dappere meisje
Om 5.45 uur is hun prachtige dochter Britt geboren en tot grote schrik van iedereen kwam zij nagenoeg schoon ter wereld. De gynaecoloog wist gelijk waar het bloedverlies vandaan kwam: niet bij Petra, maar bij Britt! Ze hebben Britt meer dan een kwartier gereanimeerd en uiteindelijk is haar hartactiviteit weer op gang gekomen. Dit was echter maar van korte duur, na een aantal uur hebben ze besloten om de medicatie stop te zetten. Zo konden Ronald en Petra Britt in de armen nemen, waar zij om kwart voor 12 in Petra’s armen is gestorven.
Lieve Britt,
Uit onze liefde ben je geboren,
een mooi meisje, heel klein
Meer dan welkom was jij in ons leven
Na alle vreugde
overheerst nu de pijnMaar jouw lichtje zal altijd voor
ons blijven schijnen
Niet alleen in deze tijd
van verdriet en pijn
Het zal nooit verdwijnen
je zal altijd in onze gedachten zijn
