Yinka Oyelese, M.D
Georgetown University Hospital, Washington, D.C.
Oktober 2001Vasa previa is een zeldzame, vaak dodelijke aandoening. Jarenlang hebben we geprobeerd de algemene Obstetrische gemeenschap deze aandoening te doen erkennen en zich te realiseren dat het kan leiden tot de dood van een anders helemaal normale baby. Deze tragedie is zelfs groter aangezien de zwangerschap vaak totaal ongecompliceerd verloopt, en het overlijden van de baby pas optreedt in de allerlaatste fase van de zwangerschap, als de ouders vol opwinding en verwachting uitkijken naar de geboorte van een gezonde baby. Onze pogingen om meer frequente screening uit te laten voeren zijn bekritiseerd omdat gedacht wordt dat de aandoening zo zeldzaam is en dat is inderdaad zo. Maar toch, er zijn maar zeer weinig andere aandoeningen die zo´n hoog sterftecijfer met zich meebrengen bij een daarvoor normale foetus. De argumenten zijn dat het buitensporig duur is om te screenen op vasa previa met het gebruik van echo´s en dat er een redelijke mate van deskundigheid nodig is om de diagnose te stellen. Als zodanig is het momenteel geen standaardzorg om te zoeken naar vasa previa. Desalnietemin hebben we een tweede trimester laag liggende placenta als een belangrijke risicofactor geïdentificeerd en wij bevelen aan doelgerichte echo screening naar vasa previa met transvaginale echo in combinatie met Color Doppler, bij vrouwen waarvan de placenta als laag liggend geïdentificeerd is in het tweede trimester, of de placenta nu laagliggend blijft of niet. Andere vrouwen die gescreend zouden moeten worden omvatten diegene met succenturiate lobben, vrouwen met een meerlingzwangerschap, en vrouwen waarvan de zwangerschap voortkomt uit in-vitro fertilisatie (IVF). Aangezien het overleven van de baby bijna geheel afhangt van voortijdige diagnose, zal deze strategie voor selectieve screening, gevolgd door geplande keizersnede, het sterftecijfer ten gevolge van vasa previa helpen reduceren.