Een bijlob is een tweede of derde placentalob die veel kleiner is dan de grootste lob. In tegenstelling tot een tweelobbige placenta heeft een placenta met een kleinere bijlob vaak gebieden met infarcten of atrofie. De hiermee geassocieerde risicofactoren zijn: oudere leeftijd van de moeder, 1e zwangerschap, proteïne in de urine in het eerste trimester van de zwangerschap, en grote misvormingen in de vrucht. De vliezen tussen de lobben in een dergelijke placenta kunnen scheuren tijdens de bevalling en de extra lob kan achterblijven nadat de rest van de placenta is uitgedreven. Gevolg: bloeding na de bevalling.
